Schroef
Op beide roeden was zelfzwichting aangebracht.
| fabrikant | asnummer | fabricagejaar | jaar gestoken | jaar verdwenen | lengte | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| De Prins van Oranje | ✉︎ | 1445 | 1895 | 1895 | 1953 | 04,40 |
Molen van de Noordlaarder Oostpolder, oppervlakte 250 ha.
De molen verving in 1862 een versleten of te kleine voorganger.
In het lager gelegen Koebroek verzorgde een spinnenkop de onderbemaling.
In 1895 werd de houten bovenas vervangen door een exemplaar van gietijzer van ijzergieterij 'De Prins van Oranje' te 's-Gravenhage.
In 1913 werd voor de hulpbemaling bij windstilte een stoomgemaal gebouwd.
In 1939 werd de molen overbodig vanwege de invoering van elektrische bemaling.
Het polderbestuur wilde in 1942 de molen laten afbreken, maar vanwege de oorlogsomstandigheden werd besloten om hem voorlopig te laten staan.
Na de oorlog bleef door onenigheid tussen het polderbestuur en de gemeente Haren de molen verder wegkwijnen. Uiteindelijk werd op 17 januari 1951 voor de molen een sloopvergunning verleend.
Gelukkig kwam door interventie van het Openluchtmuseum te Arnhem klaarheid voor het polderbestuur en de gemeente Haren.
In 1953 werd de molen gedemonteerd, en enkele jaren later in Arnhem weer opgebouwd.
In een afbeeldingen-katern die tussen de bladzijden 74 en 75 in het boek “Vijftig jaar Nederlands Openluchtmuseum” ( A.J. Bernet Kempers / uitg. Rijksmuseum voor Volkskunde, Arnhem/ 1962) staat als afb. 102 een opname die vermoedelijk uit vrijwel hetzelfde jaar als die waaruit de Molenrecord-afb. 24799 dateert. De afb. 102 is iets helderder en vanuit een iets andere hoek gemaakt.
De in 1953 afgebroken molen die, zoals op blz. 89 van ’t boek te lezen valt, in 1958-1959 in het Openluchtmuseum herbouwd werd, staat ook op de voorpagina van het genoemde boek afgebeeld.
Op haar nieuwe locatie in het museum hebben voorts de afbeeldingen 103 t./m. 108 (zittend tussen de bladzijden 74 en 75) op de herbouw betrekking, en ook staat op de bladzijden 114 en 115 een doorsnede-tekening schaal 1: 80 van de watermolen, zonder gevlucht.
Geert L. Nienhuis, 5 juni 2021.